Keurverslag ééndags-show 8 september 2012 sierduiven door K.Nicolaij

Er waren 28 sierduiven ingeschreven. Geen groot aantal, maar toch, ze zijn er gelukkig. Verantwoordelijk voor deze inzending waren Seerp Broersma en Willem & Jeltje Tuinman. Het was prachtig mooi weer, eigenlijk jammer om binnen te zitten, maar daar was het beslist wel aangenaam, door de zeer goede verzorging, koffie, koek, aperitiefje en een prima lunch. Ook de verscheidenheid aan duiven deed mij goed. Samen met schrijver de Vries begonnen we met 4 roodzilver Silezische kroppers van Tuinman. De beide oude doffers moeten iets hoger op de benen, terwijl de eerste een kleine afwijking had aan het ooglid (G-92), de andere moet hoger blazen en liet het iets zitten in staartconditie (ZG-93). Zijn beide jonge doffers zouden nog iets forser mogen, iets voller blazen en iets meer beenlengte, (ZG-95 en ZG-93). Voor de beide jonge Brünner kroppers, ook van Willem Tuinman, was deze show iets te vroeg, ze waren beslist nog niet klaar, bij de eerste wilde het blazen niet echt, toonde wat brede staart en de beentjes kunnen langer (G-92), de andere was al duidelijk beter met een fraai type, maar let op ietsje “spreidbenen” (ZG-95). Slechts één Nederlandse Schoonheidspostduif. Deze miste iets borstdiepte, hoeft niet forser en de staartdracht mag iets strakker (ZG-94), overigens fraaie conditie. Bij de drie Duitse Schoonheidspostduiven moest ik opmerken dat de borstpartij iets meer volume moet hebben, dat de houding wat vaster kan en dat hier en daar de hals en benen wat langer kunnen. De oude doffer kreeg ZG-93, de oude duivin G-92 en de jonge duivin ZG-95. Er volgden een viertal Oud Hollandse Meeuwen van Seerp Broersma. De eerste, een zwartschild, miste de jabot, rechts een gekleurde duimveer en toonde niet de gewenste horizontale houding, (O-0). Bij de witten zat een heel fraaie oude duivin, (F-96) de jonge doffer is wat aan de lange kant en de zg. voorhoofdsstop zal, verwacht ik, nog wel komen, (ZG-95) de jonge duivin viel helaas wat tegen, stond afhellend, toonde iets kneep en de staartdracht was niet geheel correct (G-92). Jeltsje Tuinman-Woudstra showde haar zes Chinese meeuwen. Thans niet meer ingedeeld bij de groep meeuwen, maar bij de groep structuurduiven. Jammer dat Jeltsje de show niet kan bijwonen door haar verblijf in de Ielânen. Prima dieren, maar hier en daar heeft een keurmeester altijd wel een op- of aanmerking. Bij de oude zwarte doffer was dat een opmerking over de staartlengte (wat te lang) de kraag kan wat hoger en de scheiding tussen het boven- en onderkussen kan iets lager, (ZG-93). De blauwkras doffer moet niet hoger gesteld en de kraag was (door de rui) niet compleet, (ZG-93). Ook bij de blauwschimmel een opmerking over de hoogte van de kraag en de veerscheiding, (ZG-94). De blauwschimmel oude duivin laat het juiste type zien, maar ook hier kan de kraag iets verder in de nek doorlopen en één van de dijrozen moet ietsje rijker (ZG-95). De donkerkras en de roodkras behaalden ZG-94, opmerkingen over het bovenkussen wat rijker kan, de scheiding wat lager en strakker en de staartdracht. Dan komen we bij de kleurduiven. Acht stuks, vier Hyacint duiven en vier Deense Svabers allen van Seerp Broersma. Wat zijn het toch prachtige dieren met die glans in de hals, de fijne zwarte schubtekening op het witte schild en de typische vinkentekening op de slagpennen. Zeer verdienstelijke dieren, maar bij de fraaie oude doffer hyacint constateerde ik wel een zg. “hangvleugel” en dat kostte wel een paar punten, (ZG-94). Helaas liet de oude duivin het wat zitten in borstdiepte, schildkleur wat witter, schubbing aan voorkant iets “zwaar”. vandaar G-92. De beide jonge dieren beloven nog hoge ogen te gooien, F-96, voor de doffer (niet hoger gesteld) en ZG-95 voor de duivin (schildkleur wat schoner). Noemde men voorheen de schildkleur nog “melkwit” of “witogend”, thans staat in de standaard enkel “wit”. Bij de Deense svabers vond ik de eerste oude doffer aan de lange kant, de staart rustte steeds op de grond, hij was wat erg donker op de kop en in de hals en de parel- cq vinktekening op de slagpennen kon intensiever, (G-92) ook de overigens prima oude duivin kon wat ”schoner” aan de kop, wat breder borst en de aftekening daarop wat strakker, ZG-94. Ik vond de jonge doffer het fraaist, daar was niet veel op aan te merken, zij het dat de schildkleur iets schoner kan, vandaar F-96. De jonge duivin moet het doen met ZG-93, mede doordat ze te afhellend stond, de kleur aan de kop niet geheel correct was en dat er in de rechter vleugel enkel zwarte veren zaten. Bij de svabers moet een duidelijke scherp afgetekende lichte vlek op de slagpennen te zien zijn, dit zijn de zg. “spiegels”. Dit in tegenstelling tot de hyacintduif, waar het tot de ernstige fouten behoort. De fraaiste jonge duif werd een blauw witgeschubde hyacintduif en de fraaiste oude duif was een witte Oud Hollandse Meeuw, beide dieren met F-96 en beide van Seerp Broersma. Van harte gefeliciteerd met dit succes. Ik heb deze keuring met veel genoegen gedaan. Wellicht tot een andere keer.

Klaas Nicolaij

Namens Nut en Sport Franeker willen we keurmeester K.Nicolaij nogmaals hartelijk danken voor zijn leuke stukje en geweldige inzet en hopelijk tot de volgende fokkersdag in 2013.

Hieronder een foto inpressie van de fokkersdag 2012